حسین، زینب، ابولفضل، از اون زاویه

به مناسبت اینکه امروز فهمیدیم محرم فرا رسیده، بعنوان یک ایرانی که سالها مجبور بوده وانمود کند روایت شیعه درباره عاشورا را قبول دارد، قصد داریم یک معرفی نامه کوتاه برای این ماه و بازیگران اصلی اش بنویسیم:

الف: امام حسین: ایشان یکی از برجسته ترین شخصیتهای شیعه هستند. دلیل برجستگی ایشان این است که وقتی مردم کوفه ایشان را برای خلافت به کوفه خواندند، ایشان پا برهنه و بدو بدو با اهل و عیال راه نیافتادند که بروند کوفه (الان دوستان به بنده اشاره کردند که، بله، ایشون راه افتادند) و از دشمن فریب نخوردند (...ظاهرا خوردند)، و در جنگ دشمن را شکست دادند ( عجب، اینجور که از اتاق فرمان به من اشاره میکنند، ظاهرا ایشان شکست مفتضحانه ای خورده اند)، و پس از شهادت، ایشان مانند عیسی مسیح دوباره زنده شدند و دشمن را ناکام گذاشتند (جان؟ بله ظاهرا ایشان مُرده ماندند و دشمن را بسیار شادکام گذاشتند و حتی کله شان را در مهمانی یزید اینا در یک سینی سرو کردند بعنوان اُردِرو). با توجه به ادله بالا، هنوز از منشاء برجستگی ایشان دلیل دقیقی در دست نیست.
تمام حدیث هایی که از ایشان وجود دارد درباره شهادتشان است. ظاهرا ایشان از شهادتشان خیلی سورپریز شده بودند.

ب. زینب: خواهر امام حسین که ظاهرا دارای صدایی بسیار کلفت و سبیل و حتی ریش بوده است (بنده یک بار ایشان را بعد از تعزیه دیدم، سیگار هم میکشید). برجستگی ایشان در این بوده که یک پیرزن بوده که وقتی برادرش را کشتند، به قاتلانش کلی حرفهای توهین آمیز زده، و اکثر تاریخدانان خارجی، اروپایی، و حتی غربی خصوصا کنت چاکیولا از رفتار این پیرزن در عجب هستند. چون همه میدانند که پیرزنان و پیرمردان به صورت ژنتیکی بسیار منطقی هستند و بهیچ وجه هم توانایی غر زدن ندارند، در نتیجه رفتار ایشان واقعا خرق عادت بوده است.

ج. ابالفضل: ایشان فامیل دور امام حسین بوده اند. برخلاف باقی ائمه و دوستان، از ایشان هیچ ردی در تاریخ نیست غیر از اینکه یک بار برای آب آوردن رفته اند و در این امر نیز موفق ظاهر نشدند و طی یک سری عملیات محیر العقول ژیمناستیک و از دست به دست و از دست به دندان کردن مشک آب، کشته میشود. ، ظاهرا حتی یک بار هم حرفی از ایشان صادر نشده که کسی نوشته باشد. احتمالا یا آی کیوی بالایی نداشته اند، یا قلم کاغذ دم دست نبوده است.

د. مسلم بن عقیل: ایشان نقش تکست مسیجی را برای امام حسین بازی کردند که در پندینگ ماند و هیچوقت دِلیوِر نشد.

ه. عاشورا: ظاهرا کوبیدن ضرباتی با کف دست بر سر و با زنجیر بر پشت، در یادآوری وقایع عاشورا بسیار موثر است. در سطوح تخصصی تر از قمه، چکش، و اره برقی نیز استفاده میشود. برخی از دانشمندان بحث کرده اند که خواندن و نوشتن کتاب درباره وقایع عاشورا، برای یادآوری این وقایع کافیست و نیازی به سادومازوخیسم وجود ندارد، ولی عموما فرق سر این دانشمندان توسط دانشمندان مخالف شکافته شده است.